Je eigen mythe
Binnen Psychosynthese is het hogere Zelf of ziel, dat voorziet in de context, waarbinnen de diepere bedoeling en mythe van de individuele mens besloten ligt. De weg naar het doel is de lijdensweg en die is nodig voor het bewust worden van, en streven naar verwezenlijking van dit doel. Voor de ene mens een symbolische, voor de andere mens een feitelijke lijdensweg. Het verwezenlijken van je levensdoel kan niet plaatsvinden zonder de pijnlijke ontmoeting met een ander. Op het moment van de eerste pijnlijke ontmoeting ben je al op je unieke weg van de verwezenlijking van je diepgevoelde individuele mythe, levensdoel of geboorterecht.
De mythe van prins Arjuna
De universele taal die in en door iedere individuele ziel tot uitdrukking komt is die van de mythe. Een bekende mythe is die van prins Arjuna uit het Indiase epos de Bhagavad Gita, Sanskriet voor “Het Lied van de Heer“. Na een lang en eenzaam verblijf in de Himalaya daalt Arjuna af naar het dal om daar weer geconfronteerd te worden met de oorzaak van zijn lijden: een eerder verraad en een verbanning uit de groep. In plaats voor zijn eigen recht op land (identiteit) te strijden en zo vrij te kunnen leven, wilde hij, uit angst voor een hernieuwde pijnlijke ontmoeting, opnieuw van het strijdtoneel wegvluchten. Aan de prins openbaart zich de innerlijke stem van het Zelf die hem spiritueel doet ontwaken. De prins zakt bij het horen van de dwingende opdracht vanuit die stem op de grond. Hij moet vechten, maar wil niet vechten voor zijn land. Op deze manier kan de jonge prins zijn geboorterecht niet opeisen en manifesteren. Hij wordt door zijn Zelf gemaand zijn angsten onder ogen te komen en te gaan staan voor het scheppen van zijn levensdoel. Het vormt het begin van een verandering in het leven van de prins. Het leren omgaan met zijn angst voor het lijden aan en voldragen van de pijn ten behoeve van het realiseren van zijn doel.
Het vermogen om te veranderen
Je beschikt over het vermogen om de omgang met de pijn te veranderen. Door de aandacht te richten op de pijn (in plaats van ze te onderdrukken) kunnen de gevoelens toegang krijgen tot het bewustzijn. Het voldragen van de spanning van de opkomende gevoelens vormt ingang naar het Hart. Het Hart heeft het vermogen de pijn in zich op te nemen, waardoor eerdere angst en bron van het lijden hun kracht verliezen.
De plaats en houding van de psychosyntheticus
Dit proces van veranderen voltrekt zich in het Hart van de ontmoeting tussen jou en de psychosyntheticus. Om onvoorwaardelijk, vanuit een houding van ‘mede-lijden’ aanwezig te kunnen zijn in het hier en nu zal de psychosyntheticus zich moeten verbinden met de eigen verwonde ziel. Hij weerstaat daarbij de verleiding het lijden weg te willen nemen door problemen op te lossen en (ongewenste) beelden ongedaan maken. De psychosyntheticus laat je daarbij in je waarde en vrij om in je eigen tempo weer richting en betekenis in het leven te ontdekken.
Weer terug naar Over Psychosynthese